Hoe zijn wij hier terecht zijn gekomen ?

Zowel bij manlief als bij mij was er de wens om een keer naar Roemenië te gaan . Hij om zich nuttig te maken in bv een kindertehuis en ik om te kijken waar de familiewortels liggen . Maar hoe gaat dat met wensen , vaak blijft het daarbij . Een broer van mijn moeder is midden jaren 70 tig een keer naar Roemenië geweest maar ten was Ceausescu  nog aan de macht en het voor buitenlanders moeilijk om het land te bezoeken . Mijn oom is toen wel in de plaats en streek geweest waar de familie vandaan kwam . Ik zelf was toen een kind van 11 jaar maar ben net als de andere kleinkinderen aan mijn moederskant opgegroeid met de verhalen over overgrootvader die uit Galati (galatz) kwam . Oma had foto's en zijn paspoort uit die tijd op a3 formaat en 2 overlijdens berichten van zijn moeder en stiefvader. De stamboom die terug gaat is vrij ''kort'' Overgrootvader , mijn Opa, mijn Moeder, Ik en dan onze zoon. Onze zoon en ik zijn dus eigenlijk de 3-e en 4-e generatie die terug zijn gegaan. Nu 12 jaar geleden zijn we met iemand en een Roemeen naar de plaats gegaan waar overgrootvader vandaan kwam , heel bijzonder omdat de oude kern van die plaats nog precies zo is als in zijn tijd evenals de begraafplaats . Hoe dat kan , de synagoge staat er nog en Joodse graven worden niet geruimd. Dus heel bijzonder om te lopen waar hij en zijn ouder, broers en zussen gelopen hebben . Mijn overgrootvader is in 1892 vertrokken en uiteindelijk in Amsterdam terecht gekomen waar hij gedoopt is en Nederlands Hervormd is geworden. Nu even een grote sprong naar het heden . In die tijd hebben we ook een Nederlandse vrouw leren kennen die met een Roemeen getrouwd is en hier van alles deed. Zo zijn we in contact gekomen met de dak - en thuislozen en hebben we op een gegeven moment gezegd daar in die streek rond Arad willen we aan wonen. Dus zijn die mensen voor ons rond gaan kijken en hebben dit huis gevonden . Een huis kopen gaat hier vaak nog zonder makelaar , gewoon via de notaris. Toen we het huis kochten in 2005 was het niet zoals het nu is . Het dak zakte door op sommige plaatsen , het electra moest vervangen worden , de badkamer was anders , het terrein was niet overal met beton en dan hebben we het maar niet over het andere pand. Van 2005 tot 2015 hebben we heen en weer gereden en ons geconcentreerd op het renoveren en opknappen van het huis. We wilde nl dat onze kinderen in Nederland naar school gingen en onze zoon daar zijn opleiding zou doen en diploma's zou halen. Tussendoor hebben we ons in gezet voor het opvanghuis en de dak-en thuislozen en wat er op ons pad kwam . Wel wisten we van begin af aan ooit zullen we de stap gaan maken om er te gaan wonen .We hebben ons goed voorbereid en in Nederland alle formaliteiten die nodig waren in orde gemaakt en in 2015 zijn we gaan emigreren . Hier hebben we toen alles in orde gemaakt wat moest als ziektekostenverzekering , verblijfspapieren etc. Inmiddels hebben we hier in de loop der jaren Roemeense mensen leren kennen die we als vrienden zijn gaan beschouwen en voelen we ons hier helemaal thuis .